కృష్ణం

నడిచే దారిలో వెలుతురు లేకపోతే
ఎండలేదని సంతోషపడ్తం
నీడ లేకపోతే
వెలుతురు ఉందని సంతోషపడ్తం

అడుగులు పడే నేల నీళ్ళతో మడుగులను మరిపిస్తుంటే  కాళ్లు తడిచాయని
పై కప్పులు ఎగిరిపోయే హోరు గాలి వీస్తే చెమటలు పట్టలేదని 

చేసే ప్రతి పనిలో
నష్టాల్ని తప్పించుకుంటూ
కష్టాల్ని వెతుక్కుంటూ

ఏ దిక్కుకు వెళ్ళాలో తెలియక
చూపు ఎటు వైపుంటే అటు వెళ్తూ
హక్కులు అనే మాటను మరుస్తూ
              తరిస్తూ
ఇదే జీవితం అని పరితపిస్తూ
అందరికి సూత్రాలను సంభోదిస్తూ
ప్రతి క్షణం గమ్యం లేని ప్రయాణాలను సృష్టస్తూ

          ఏడుపులో నవ్వును
           నవ్వులో బాధను
           బాధలో అశ్చర్యం
అన్నిటి లో  నిస్సహయాన్ని ప్రదర్శిస్తూ
సాగుతూ తూగుతూ వెళ్ళడమే పరమార్ధం అని నమ్మి

మనలాగ లేకపోతే వింత అని విడదిసేద్దాం 
కొత్తగ కనపడితే దూరం చేద్దాం
అవకాశం లేకపోతే నిట్టూర్పు విసిరేద్దాం

మనకి వచ్చిన పనిని అయిన ప్రయత్నలోపం లేకుండా చెయ్యాలి కదా!!!!!!!

కృష్ణం

నీ నవ్వు నా చెవులకు కొత్త శబ్దాలని పరిచయం చేసింది
నాగుండె చప్పుడుకి కూడా శృతి లయలు ఉంటాయని చెప్పింది
నీ చూపు నా కళ్ళకు కొత్త రంగల్ని  అద్దింది
నలుపు తెలుపులకు కూడా భావాలుంటాయని 
నేర్పించింది
కదిలే కాలం నీ నడక ఒకటే నువ్వు ఆగితే  నా చూట్టూ ప్రపంచం ఆగిపోయింది

ఎదురు చూసే ఆశల వృక్షానికి అడుగులతో ఊపిరి అందించి కోత్త పూలను పూయించావు
నా నీడ చెంతకు నువ్వు చేరితే  ఆ పరిమళాలతో
స్వాగతం చెప్తాను
సుగంధల సుమ వర్షం లో నిన్ను తడిపేస్తాను

ప్రశ్నల తూఫానుల మధ్య
సందేహల సుడిగుండాల చివరన
ఈదలేక ఎగరలేక
కొట్టుమిట్టాడుతోంది ప్రాణం

అలా సగం నవ్వి
         సగం చూసి
నన్ను సగం చంపేసావు
నిజాలకు దూరంగా 
అబద్దాలకు దగ్గరగా
బతుకుతుంటే 
చూడ్డానికి వినడానికి బాగనే ఉంది
కాని నీతో పూర్తిగా చంపించుకోవాలని ఉంది

ఈ సంధిగ్దం ఇప్పట్లో తొలగదు
దీనికి జవాబు నీ దగ్గరే ఉంది
తూర్పు అయిన పడమర అయిన
మిన్ను అయిన మన్ను అయిన
నాలో వెలుగు తగ్గిపోదు
నీ నవ్వు నా కోసం కాకపోయిన
నీ చూపు నా కోసం వెతక్కపోయిన
నా చూపు నీన్ను చూసినతరువాత నవ్వడం మాత్రం ఆపదు

కృష్ణం

ఆమావాస్య రోజు చుక్కల్ని
పూర్ణిమ రోజు చంద్రుడిలో మచ్చల్ని లెక్కపెడుతూ
నిశీలో ఉన్నప్పుడు  వెలుగు కోసం 
వెలుగులో ఉన్నప్పుడు నీడ కోసం పరిగెడుతూ
వెన్నెల వన్నెల
నవ్వుల నెలవిలా
నిలువెల్ల
నలుపై తెలుపై
విరుపై  గెలుపై
తగలబెడుతుంటే
జ్వలిస్తూ చీకట్లో కలిసిపోతావో 
జ్వాలముఖివై  కాగడలా చీకట్లో దారి చూపుతావో
మబ్బుల చాటున నిలబడి నీడలో కలిసిపోతావో
ఎండలో నిలబడి నలుగురికీ  నీడను ఇస్తావో

నీ రాతలో కాదు నీ చేతిలో ఉంది

కృష్ణం

నలుపు తెలుపుల తలపులు
గెలుపు అలుపుల అరుపులు
అనిపించే వినిపించే కనిపించని నిశబ్దాన్ని 
తెంచుతూ తుంచుతూ

రెక్కలు విప్పి
చుక్కల చెంతకు
దిక్కులు దాటి
విహంగమై విహరిస్తూ
నింగికి నేలకి మధ్య దూరం నేనేనన్న అహం
అహం బ్రహ్మస్మి  అనే   అహం

నెత్తి మీద కళ్లుంటే  
ఖగము కూడ ఖరము అవుతుంది
ఎంత ఎగిరినా  ఉన్న చోటే కూలుతుంది
ఎగరడం మొదలు పెట్టిన చోటే రాలుతుంది

విలయపు వలయంలో వలపు వర్ణాలు
ప్రళయపు ప్రపంచంలో ప్రణయ రాగాలు
కొన్ని సార్లు మాత్రమే సాహసం
అన్ని సార్లు అంటే తెలివి తక్కువ తనం

లోకాలు తిరిగి సంపాదంచే విజ్ఙానం కన్న
నీ చుట్టూ చూస్తే వచ్చే  జ్ఙానం మిన్న
అత్యవసర వేగం ,అనవసర ప్రయోగం
ఎప్పుడు పనికి రావు

ఎప్పుడు ఎగురుతునే ఉంటే
దారి మరిచపోతావు గమ్యం మర్చిపోతావు
చివరకు నిన్ను నువ్వు మర్చిపోతావు
నిశి నుంచి దూరంగ వెళ్తు నీ నీడను వదిలేస్తావు
తిరిగింది చాలు ఇక దిగు

గాలి లో మేడలు కట్టడం తప్పు కాదు
కాని పైకి చూస్తూ కింద నడుస్తే
రాయి తగిలి కింద పడతావు
             జాగ్రత్త

కృష్ణం

ఉదయం నలుపు
రాత్రికి తెలుపు
పెయ్యి లో ఒకలా
గొయ్యి లో ఒకలా

కృష్ణుడిని కొలుస్తూ  కంసుడిని అనుసరిస్తూ
రాముడిని పొగుడుతూ రావణుడిని స్మరిస్తూ

చరణం పై చర్మాన్ని  ప్రతిరోజు  తొలుస్తూ
కుబుసం విడిచే పాము

అద్దం లో అయిన నీకు నువ్వు కనపడితే
ఒక్క సారి   పలకరించుకో

కృష్ణం

తెర చాప పెట్టుకున్న  పడవ 
గాలి వీస్తే  ఏ దిక్కైన వెళ్తుంది
దిక్సుచి తొ పని లేదు

తీరం చేరే లోపు తెడ్డు ఐన మిగుల్తుందా????

వరదైన ఉప్పెనైన  
జడి వాన లో నిలువెల్ల తగలడుతు 
పడవ లో వడివడిగ అడుగులు వేస్తున్న

         ఓ బాటసారీ 
పడవలో కాదు తీరం దాటి గట్టు మీద నడు!!!!!!!!!