Wednesday, November 16, 2016

కృష్ణం

నీ నవ్వు నా చెవులకు కొత్త శబ్దాలని పరిచయం చేసింది
నాగుండె చప్పుడుకి కూడా శృతి లయలు ఉంటాయని చెప్పింది
నీ చూపు నా కళ్ళకు కొత్త రంగల్ని  అద్దింది
నలుపు తెలుపులకు కూడా భావాలుంటాయని 
నేర్పించింది
కదిలే కాలం నీ నడక ఒకటే నువ్వు ఆగితే  నా చూట్టూ ప్రపంచం ఆగిపోయింది

ఎదురు చూసే ఆశల వృక్షానికి అడుగులతో ఊపిరి అందించి కోత్త పూలను పూయించావు
నా నీడ చెంతకు నువ్వు చేరితే  ఆ పరిమళాలతో
స్వాగతం చెప్తాను
సుగంధల సుమ వర్షం లో నిన్ను తడిపేస్తాను

ప్రశ్నల తూఫానుల మధ్య
సందేహల సుడిగుండాల చివరన
ఈదలేక ఎగరలేక
కొట్టుమిట్టాడుతోంది ప్రాణం

అలా సగం నవ్వి
         సగం చూసి
నన్ను సగం చంపేసావు
నిజాలకు దూరంగా 
అబద్దాలకు దగ్గరగా
బతుకుతుంటే 
చూడ్డానికి వినడానికి బాగనే ఉంది
కాని నీతో పూర్తిగా చంపించుకోవాలని ఉంది

ఈ సంధిగ్దం ఇప్పట్లో తొలగదు
దీనికి జవాబు నీ దగ్గరే ఉంది
తూర్పు అయిన పడమర అయిన
మిన్ను అయిన మన్ను అయిన
నాలో వెలుగు తగ్గిపోదు
నీ నవ్వు నా కోసం కాకపోయిన
నీ చూపు నా కోసం వెతక్కపోయిన
నా చూపు నీన్ను చూసినతరువాత నవ్వడం మాత్రం ఆపదు