కృష్ణం

కన్నిటి బొట్టు చేసే ప్రతి  శబ్దాన్ని 
కలం తో వినిపిస్తున్న
నవ్వు   చూపించే ప్రతి వెలుగుని 
కలం తో  చూపిస్తున్న
భయం వల్ల కలిగే చలిని
కోపం   వల్ల కలిగే వేడిని
చిరాకు వల్ల కలిగే గందరగోళాన్ని
అసూయ వల్ల కలిగే తూఫానుని
అన్నిటిని కలంతోనే ప్రపంచానికి పరిచయం చేస్తున్న
మాట్లాడ్డం మర్చిపోయి నా చేతలన్ని
నా రాతలతో అలంకరిస్తున్న
ఒంటరిగా మాట్లాడుకునే వాడు పిచ్చొడు 
అయ్యాడు
ఒంటరిగా రాసుకునేవాడు కవి అయ్యాడు

కృష్ణం,గాలి మాటలు

ఈ క్షణం నా మీద నుండి వీచే గాలి
ఎన్ని  చెట్లను దాటి వచ్చిందో 
ఎన్ని కొమ్మలను తాకి వచ్చిందో
ఎన్ని  ఆకులను కదిలించిందో

గాలికి కూడా మాటలు వస్తే ఆ చెట్ల భావాలు , కొమ్మల భాధలు , ఆకుల కధలు ను చెప్పమనేవాడిని

అమ్మకానికి ,నమ్మకానికి తేడ తెలియని మనుషుల కధలు కన్న "గాలి మాటలు" నయం

కృష్ణం

గతాన్ని నమ్మితే మారలేవు
మారావని అనుకుంటే గతాన్ని నమ్మలేవు

కృష్ణం

మనిషి బతుకే బానిస బతుకు
బొతుకుల బొంత అయిన బతుక్కి వ్యసనాలే అతుకులు

అప్పుడు
తన నవ్వులో  వెలుగుకి  బానిస
ఇప్పుడు
సిగరెట్ చివరన మంటకు బానిస

అప్పుడు
తన మాటల్లో  మత్తుకు బానిస
ఇప్పుడు
మందులో మత్తుకు బానిస

అప్పుడు
తన చూపుకు  బానిస
ఇప్పుడు
కొత్త కైేపుకి  బానిస

కోతకు గురై రాతకు బానిస
గాయాలతో గేయాలకు బానిస

బ్రతకలేక చితికి బానిస
చావ లేక గతికి బానిస

కొత్త పరిచయాలకు బానిస
కొత్త మార్పులకు బానిస

పసలేని వ్యసనాలకి బానిస

అందరికి మనుషుల్ని  మార్చడం చేతకాదు
ఖాళి జీవితాలలో ఎన్ని గాలులు చేరిన  ఉపిరి మాత్రం ఒక్కటే

ఇలా ఉన్నంత మాత్రాన నేను బలహీనుడుని కాను
నాకు నటించడం వచ్చు
నాకు నన్ను మోసం చేసుకోవడం వచ్చు
అలా చేస్తేనే ఓప్పు అనుకుంటే
తప్పోప్పుల నిగూఢా  అర్ధాన్ని  నిఘంటవులో మార్చాల్సిందే

కృష్ణం

పదాలను వదులుగ వదులుతూ
పౌర్ణమి రోజు కడలికి ఎదురు వెళ్లాడానికి భయపడి
చంద్రుడిని కప్పేయలేక కళ్లు మూసుకుంటే
సరిపోతుందా?????
అలుసుగా గొలుసుకొట్టు కోపాన్ని చిరాకుని ప్రదర్శిస్తూ
గొడుగులు మాడిపోయే మనుషులు కాలిపోయే ఎండకు బలయ్యేందుకు సిధ్దం కాలేక
చప్పుడు చేసినందుకు సిగ్గు పడితే
సరిపోతుందా ????????

కుతి మంటలు చితి మంటలు
నిప్పురవ్వల తుఫానులో,  వేడి సెగల సుడిగుండంలో
కదలక బెదరక చెదరక
చలిలో వణుకుతూ నిల్చున్న
రాయినై గుండెను బండను చేసుకున్న ప్రతి మనిషి
అయితే దేవుడైన అయ్యిండాలి లేదా
దెయ్యమైనా అయ్యండాలి
బహూశ ఉచ్చారణలో కూడా చల్లదనాన్ని కొల్పోని
మహానుభావులను చూసి అలా తయారు అయ్యరేమో !!!!!!!!!!

కృష్ణం

నడిచే దారిలో వెలుతురు లేకపోతే
ఎండలేదని సంతోషపడ్తం
నీడ లేకపోతే
వెలుతురు ఉందని సంతోషపడ్తం

అడుగులు పడే నేల నీళ్ళతో మడుగులను మరిపిస్తుంటే  కాళ్లు తడిచాయని
పై కప్పులు ఎగిరిపోయే హోరు గాలి వీస్తే చెమటలు పట్టలేదని 

చేసే ప్రతి పనిలో
నష్టాల్ని తప్పించుకుంటూ
కష్టాల్ని వెతుక్కుంటూ

ఏ దిక్కుకు వెళ్ళాలో తెలియక
చూపు ఎటు వైపుంటే అటు వెళ్తూ
హక్కులు అనే మాటను మరుస్తూ
              తరిస్తూ
ఇదే జీవితం అని పరితపిస్తూ
అందరికి సూత్రాలను సంభోదిస్తూ
ప్రతి క్షణం గమ్యం లేని ప్రయాణాలను సృష్టస్తూ

          ఏడుపులో నవ్వును
           నవ్వులో బాధను
           బాధలో అశ్చర్యం
అన్నిటి లో  నిస్సహయాన్ని ప్రదర్శిస్తూ
సాగుతూ తూగుతూ వెళ్ళడమే పరమార్ధం అని నమ్మి

మనలాగ లేకపోతే వింత అని విడదిసేద్దాం 
కొత్తగ కనపడితే దూరం చేద్దాం
అవకాశం లేకపోతే నిట్టూర్పు విసిరేద్దాం

మనకి వచ్చిన పనిని అయిన ప్రయత్నలోపం లేకుండా చెయ్యాలి కదా!!!!!!!

కృష్ణం

నీ నవ్వు నా చెవులకు కొత్త శబ్దాలని పరిచయం చేసింది
నాగుండె చప్పుడుకి కూడా శృతి లయలు ఉంటాయని చెప్పింది
నీ చూపు నా కళ్ళకు కొత్త రంగల్ని  అద్దింది
నలుపు తెలుపులకు కూడా భావాలుంటాయని 
నేర్పించింది
కదిలే కాలం నీ నడక ఒకటే నువ్వు ఆగితే  నా చూట్టూ ప్రపంచం ఆగిపోయింది

ఎదురు చూసే ఆశల వృక్షానికి అడుగులతో ఊపిరి అందించి కోత్త పూలను పూయించావు
నా నీడ చెంతకు నువ్వు చేరితే  ఆ పరిమళాలతో
స్వాగతం చెప్తాను
సుగంధల సుమ వర్షం లో నిన్ను తడిపేస్తాను

ప్రశ్నల తూఫానుల మధ్య
సందేహల సుడిగుండాల చివరన
ఈదలేక ఎగరలేక
కొట్టుమిట్టాడుతోంది ప్రాణం

అలా సగం నవ్వి
         సగం చూసి
నన్ను సగం చంపేసావు
నిజాలకు దూరంగా 
అబద్దాలకు దగ్గరగా
బతుకుతుంటే 
చూడ్డానికి వినడానికి బాగనే ఉంది
కాని నీతో పూర్తిగా చంపించుకోవాలని ఉంది

ఈ సంధిగ్దం ఇప్పట్లో తొలగదు
దీనికి జవాబు నీ దగ్గరే ఉంది
తూర్పు అయిన పడమర అయిన
మిన్ను అయిన మన్ను అయిన
నాలో వెలుగు తగ్గిపోదు
నీ నవ్వు నా కోసం కాకపోయిన
నీ చూపు నా కోసం వెతక్కపోయిన
నా చూపు నీన్ను చూసినతరువాత నవ్వడం మాత్రం ఆపదు